با سلام

چندی پیش تو کتابخونه استان قدس کتابای باستانی پاریزی رو می خوندم که این مطلب نظرمو به خودش جلب کرد که عین این مطلبشو میارم به نقل از کتاب حماسه کویر:

    جالب این است که چندی قبل ،سمیناری تحت عنوان توسعه فرهنگ در روستاها تشکیل شد و جمعی داخلی و خارجی نشستند و چاره جویی کردند که چگونه فرهنک را به روستا ببرند. من تعجب می کنم که کدام فرهنگ را می خواهند به روستاها ببرند.من تعجب می کنم که کدام فرهنگ را می خواهند به روستا برسانند و چگونه برسانند.

حقیقت این است که اگر شعله کوتاه و افتاب لب بام فرهنگی هم مانده باشد هنوز در همان روستاها ودهات است ،و گر نه شهرهای سینما باره و ماشین زده ما چه سوغاتی دارند که به عنوان توسعه انرا به رشناوندیا بی مرغ  گناباد ببرند و فی المثل زنان سوار کار و تیر انداز ان قریه را که چند روز اول بهار را بر ان ده حاکم مطلق می شوند و بر مردان حکم می رانند ، با ان اشنا کنند. ص 343

این مطلب و دهها مطلب شبیه به این که تو کتابای مختلف خوندم حاکی از غنای فرهنگی بیمرغه بدون شک در ایران روستاهای زیادی وجود داره که اقای باستانی پاریزی می تونست نام ببره ولی چو بحث از فرهنگه از بیمرغ  سخن به میان اورده بی شک چیزی نیت جز قدمت فرهنگی این روستا در گذشته و حال که مایه بالندگی همه ماست که متعلق به این روستاایم.